Podwójna mama

Za dwa dni miną dwa tygodnie od kiedy nasze życie zmieniło się o 180 stopni.
Minie 14 dni od kiedy moje serce powiększyło się dwukrotnie.
Minie 14 dni od kiedy w naszym domu pachnie "maleństwem".
Minie 14 dni od kiedy Tymek jest starszym bratem.
Minie 14 dni od kiedy jestem podwójną mamą.

Najpiękniejszych 14 dni w moim życiu.

Gdy byłam w wieku taki, że myślałam o rodzinie, wyobrażałam ją sobie, zawsze w mej głowie pojawiał się obraz dwójki dzieci. Zawsze chciałam być mamą, podwójną mamą. Przez całe me życie odczuwałam i odczuwam nadal ogromny brak rodzeństwa. Życie niestety tak się poukładało, że mama ma, nie miała nigdy szans by zostać mamą powtórnie. Tak więc, ja jedynaczka, wymarzyłam sobie, dom z ogrodem i dwójkę maluszków w nim mieszkających.
I są.
Tymek.
Franek.

Me dwa kochane maluchy.

I cholercia jasna...aż strach o tym pisać, ale czy szczęścia może być JESZCZE więcej?
Czy można KOCHAĆ jeszcze BARDZIEJ?