Czas

Zdecydowanie zbyt szybko mija.
Dni uciekają jeden za drugim.
Nie ogarniam już jaki mamy dzień tygodnia.
I nie, nie narzekam że przy małym dziecku czasu brak dla siebie, ja tak troszkę marudzę że tego czasu za mało by się nacieszyć...tym małym człowiekiem.
Czasu za mało by usiąść na spokojnie z Tymkiem i porobić zadania.
Czasu za mało by zdjęcia chłopakom porobić- ale to plan na dziś.
Czasu za mało by poleżeć rano w łożku i powdychać zapach dzidziusia.
Ciągle za mało czasu.


*O pracy nie wspominając, bo dostaję ataku paniki...

I w tym ograniczonym czasie udało mi się, wreszcie zrobić parę zdjęć Frankowi, koniecznie muszę częściej sięgać po aparat. I namówić wreszcie G aby zrobił i mi zdjęcie z małym. O.