Niby prosta sprawa ;)
Obietnica misi- żelków i 15 minutowe proszenie, błaganie by chodź na chwilkę popatrzył ładnie w obiektyw i wyszło o...




I w ogóle to dupka blada.
Bo młody bardziej chory niż zdrowy...oby mu do soboty przeszło.
Na kulki by sie chciało dziecko zabrać.

Czyli jak to dziecko me, pomimo fontanny kataru z noska, męczącego kaszlu, stanu podgorączkowego i ogólnego osłabienia potrafi matkę rozbawić swoją fantazją i pomysłowością;)

-Tymku gdzie teraz idziemy?
-pacel
-A na spacerku gdzie idziemy?
-pota, a potem...
-No a potem gdzie idziemy?
-Bionka, a potem...
-Noo potem gdzie idziemy?
-pteka! kupy, kupy mama!

Uwielbiam te nasze pogaduszki na spacerach :) Ten akurat był jedną wielka wyprawą na zakupy ale entuzjazm małego ani na chwilkę się nie obnizył :)

I oto jest :) Dziś Tymek otrzymał swój pierwszy strój na zajęcia piłkarskie, me serce rośnie z dumy jak pięknie się ten mój blond ancymonek w nim prezentuje :)
Zwłaszcza że nie było histerii przy zakładaniu krótkiego rękawka i spodenek. Nawet zapozował do zdjęcia...w sumie tylko dlatego że mu obiecaliśmy nagrodę, ale zdjęcie jest ;)
A i przy okazji dał sobie zrobić tatuaż- kto zna Tymka ten wie, że to nie lada wyczyn. Tymek, wrażliwy na punkcie czystych rączek nigdy nie dał sobie nawet mazakiem niczego namalować na rączce a co dopiero o tatuażu tutaj mówić ;)

Od kiedy tylko pamiętam uwielbiałam planszówki, moja skromna kolekcja póki co nie przyprawia o zawrót głowy, za to i tak każde spotkanie towarzyskie u nas lubię kończyć grą w PRL, czy Grą w życie :) A na mych urodzinach tradycją wręcz stało sie wyciąganie Twistera.
Miłość do gier próbuje zaszczepić w Tymku i póki co dobrze mi idzie :) A bardzo pomaga mi przy tym...Biedronka ;)
Gry kupowane dosłownie za grosze- najdroższa była bodajże za 25 zł.
Kiedyś opiszę każdą z nich osobno :) Nasza najnowsza zdobycz "Mamo, Tato już umiem" kosztowała 18.99 a młody od dwóch dni nic tylko doprasza się by z nim grać...tak więc gramy, od rana do wieczora :)




 I nasza genialna kasa z Tchibo! Po stokroć lepsza niż te na baterie :)

Twarda baba będę. Nie będę łez ocierać pisząc ten post.

Tata.

Nie był obecny w moim życiu.
Nie wiem jak to jest mówić do kogoś "tato" i czuć się przy tej osobie bezpiecznie.
Nie wiem jak to jest mieć swoje małe tajemnice z tatą.
Nie wiem jak to jest czuć się bezgranicznie kochaną przez tego którego powinnam nazywać tatą.

Ale moje dziecko wie.

I wspaniałe są te momenty, gdy rano Tymek przychodzi do nas do łóżka ( częściej w sumie jest przeze mnie przynoszony ;) ) i delikatnie budzi mnie głaskaniem po policzku, słowami "kokam cię mama" i uważaniem by nie obudzić taty. A gdy tylko widzi, że tata się przebudza, wskakiwanie na niego i krzyczenie "tata budzi!" i ten wyraz cierpliwości w oczach mojego G, który jest nerwusem....oj jest. I śpiochem. A do tego małego człowieka ma niesamowite pokłady cierpliwości i czułości.
Te ich poranne wygłupy w łóżku, nie jednokrotnie polegające na tym że na raz, dwa, trzy rzucamy się na mamę. Te ich małe, wspólne tajemnice szeptane do ucha.
I momenty w ciągu dnia, gdy Tymek na każdy dźwięk domofonu podskakuje radośnie z pytaniem czy to tata.
I powroty do domu, gdy biegnie do drzwi, bo jest, już wrócił, jego ukochany
Tata.
I ta chwila dzisiejszego wieczora, gdy leżeli razem, a G uczył go nazw samochodów, młody milił literki a on i tak był w tym momencie najdumniejszym ojcem na świecie.
Granie w piłkę, zabawy lego, autami i ciufciuą- to wszystko jest ich. Tylko ich.

Bo mój G jest wspaniałym tatą.
I za to kocham go jeszcze mocniej każdego dnia.

Każdy mądry Ci to powie ;)

O tak, ruch to zdrowie :) Mówię to ja, która po porodzie mało się ruszała, chyba że był to ruch prosty nieskomplikowany jak...wsadzanie jedzenia do buzi. Na szczęście już o 15 kg lżejsza, cenię sobie ruch i cieszę się że Tymek jest AŻ tak ruchliwym dzieckiem. To że go z Tymkowym tatą zapiszemy na zajęcia sportowe wiedzieliśmy od zawsze. Pierwotny plan był taki że chodzimy na basen a w przedszkolu młody zapisany zostanie na judo, plan nam się posypał, bo dziecko po nauce nurkowania zraziło się do basenu i za nic nie chce wrócić na krytą pływalnię. Tak, więc gdy zadzwonił do mnie pewnego pięknego dnia pan z Socatots bez wahania zgodziłam sie na zapisanie nas na zajęcia pokazowe. Na dwa dni przed zajęciami doszło do mnie że zajęcia mogą okazac się taką samą klapą jak nasze kreatywne muzyczno-rytmiczne spotkania w Szybie Maciej, oraz Język Angielski dla maluchów. Gdzie Tymek nie miał najmniejszej ochoty na naukę, zabawę....a tu psikus ;) Początkowo nieśmiały, wycofany a na koniec szczęśliwy Tymek który nie chciał wracać do domu ;) Za nami 3 zajęcia, nasz strój sportowy już do nas jedzie i już wiem że zaczęła się nasza wspaniała długa przygoda z piłką nożną, a przede wszystkim wspaniały czas tylko we trójkę ( no dobra i 9 innych dzieci z rodzicami ;) )

Zdradzę Wam sekret.
Jak chcecie sprawić Tymkowi największą radość, nie kupujcie mu jajka, nie kupujcie mu autka, kupcie ku naklejki. ( nie wiem w sumie czy naklejki wygrywają z sosikiem- trzeba by to sprawdzić ;))

Gdy tylko w Biedronce zobaczyłam kreatywny zestaw malucha do stworzenia i ozdabiania zwierzątek naklejkami, wiedziałam że młody musi go mieć :) Za to właśnie lubię Biedronkę.
Idę po chleb, wracam z nową kreatywną zabawką.
Mój portfel na pewno za to biedronkę lubi nieco mniej ;)

Młody zachwycony naklejkami, zwierzątkami, tworzył swoje małe cudeńka
I krótki filmik, matka traba zdjęcia może i robić potrafi ale za kręcenie filmów to ja się nie biorę ;)

Pracy mało...bo...
sama nie wiem dlaczego.

Czy zdjęcia nie takie?
Może ceny?
A może to we mnie tkwi problem?
Nie wiem.
I chyba wiedzieć nie chcę.

Ale powiedziałam sobie
Dupa
Tak często powtarzane
Dupa Dupa Dupa
Bo ja nie dam sobie by mnie moje koszmarne myśli przytłoczyły.
Co to, to nie.
I dlatego, w sobotę- pogodo błagam nie zawiedź mnie
Realizuję sesję
Śni mi się po nocach, od paru lat zaprząta mą głowę.
Więc siedzę, słucham muzyki i planuję w głowie, modelkę idealną znalazłam, miejsce równiez, bo gdzieżby indziej tą sesję zrealizować jak nie właśnie tam, gdzie walczyłam z tymi głosami w mojej głowie. Może wreszcie dzięki tej sesji uda mi się zamknąć te ból w moim sercu i ruszyć dalej?
Trzymajta kciuki by wszystko pięknie wyszło.

I może znajdę wreszcie odpowiedź dlaczego nikt mnie nie chce?(jako fotografa rzecz jasna)

Jedyny plus tej sytuacji, niezwykle ważny to, to że mamy czas na spacery, na wygłupy, na wysypianie się poranne, leniwe oglądanie Peppy...i tylko czasem przypomni się, że tak bardzo chciałabym móc pracować.

No to tak...młody ma fisia.
Ba.
Ma ich aż trzy.

1. Brudne rączki.
Nie pamiętam już kiedy się to zaczęło, ale trwa do dziś i życie nam sprawnie urozmaica. Brudne rączki są powodem do tego aby
-przestać jeść- no widział to kto żeby z małą plamką zupy nadal jeść?
-nie malować farbkami- no nie daj Boże się ubrudzą rączki
-zbierać kamyki,patyki a potem wciskać je mamie do torebki prosząc a następnie lamętując o umycie rąk
-nie jeść owoców, żadnych oprócz winogron.

2. Krótki rękawek/krótkie nogawki
Chyba jakoś ok 18mż się pojawiło i do dziś nam również zycie skutecznie utrudnia.
Czy jest minus na dworze czy 30 na plusie, młody ma problem by chodzić na krótki rekaw tudzież mieć krótkie spodenki. Jest histeria, jest foch.
Zobaczymy za parę dni gdy przyjdzie strój na piłkę- krótki rękawek, krótkie spodenki, długie skarpety...hm.

3.Sosik na śniadanie, na obiad, na kolację i koniecznie czerwony.
Sosik...oj ci którzy mieli przyjemność poznać Tymka osobiście wiedzą...że moje dziecko ponad wszystko, nawet ponad czekoladę, czy Kubusie, czy nawet mamby KOCHA sosik.
Do tego stopnia że gdy w sklepie kupuję mięso na owy sosik młody nie rozstaje się z nim do samej kasy, tuląc je i powtarzając "mój sosik, mój sosik mniam mniam"
Biedne zagłodzone dziecko ;)
A gdy próbuję zmienić nieco repertuar i dla odmiany zrobić zielony sosik czyli z brokułami, jest foch i przytup bo sosik ma być CZERWONY! i koniec.

Jak każda matka się chwalę. Bo jakże bym mogła nie chwalić, zwłaszcza że wyczekany, ukochany jedynak to nasz ;)
Chwalę Tymka za:
- to że się w 3 dni nauczył liczyć do 10
-to, że alfabet cały już prawie potrafi
-to, że rozpoznaje, nazywa większość kształtów i kolorów
-to,że jest tak silnym indywidualistą
-to, że uparty jest
-to, że sprytny jest
-to, że tak pięknie radzi sobie na zajęciach w gry w piłkę

A i za te jego twory językowe, które zapisać muszę, bo jeszcze nie daj Boże zapomnę.
Bangi- spodnie, nie wiem dlaczego nie wiem skąd, ale tak ma być i koniec
Dzidziol- Tymek i wszystkie inne dzieci
Nanoga- nagroda
Ciufcia- no wiadomo że ciuchcia, cała rodzina już za Tymkiem powtarza ciufcia
Pepa- świnki, chyba wiadomo po jakiej bajce to, to
Śnig- śnieg

I te jego "ja ja ja" jak mama ma przestać już marudzić.
Rozkoszny jest, no muszę go pochwalić.

A miałam o fisiach Tymkowych pisać...o tym jutro ;)

Ma 2 latka i prawie 10 miesięcy.
Krótsze włosy- nadal blond
Błękitne oczy- jak zawsze
Wzrostu nie wiem ile- bom leniwa i nadal nie zmierzyłam pierworodnego
Zęby wszystkie- bez próchnicy póki co
Buzie piękną- i nie zamykająca się ani na chwilę, no chyba że jakimś cudem zaśnie

Tymek

Me szczęście największe.
Który nadal nie za wiele mówi w porównaniu z równolatkami, ale na moje obolałe uszy już za wiele.
Bo zaczyna jak mała trajkotka od rana.
Ale w życiu, no z ręką na sercu...w życiu bym nie podejrzewała że wyrośnie na TAKIEGO całuśnika.
Nie wiem jak wasze dzieci ale moje ma bzika na punkcie całowania.
Rano?
Zaczyna od obcałowania moich uszu, policzków, oczu, włosów, rąk,brzucha i na końcu usta.
W ciągu dnia? Nadal całuje, a to przy róznych okazjach, bo mama pomogła spodnie ściągnąc jak się siku chciało a rączki za leniwe, a  bo mama dobrą zupę ugotowała ( zdarza mi się czasami), bo puzzle poukładaliśmy, a bo buty pomagam zakładać.
I na dobranoc- normalne, nim zaśnie obcałuje mnie z tysiąc razy.
No taki całuśnik mi wyrósł.
I głaskacz...o tak. Głaskanie, po głowie, po policzku.
Czułe me dziecko po prostu jest.
( Czułości nie szczędzi nawet misiom, autkom, książkom, puzzlom oraz podłodze, tak- ta również dostaje codziennie swoją porcję całusów)

I głowę pełną pomysłów ma.
Sam, bez niczyjej pomocy wymyslił jak sobie poradzić z opornym jajkiem niespodzianką
O

* Będę tu częściej. Obiecuję.