Nie, nie ja się nie zgadzam!
Ten czas biegnie zdecydowanie za szybko.
Franek ma JUŻ 7 miesięcy!
Gdzie to moje małe nieporadne dzieciątko? Niemobilne. Kwilące ?

Oto 7 miesięczny Franek i jego osiągnięcia :)

- Noo mama, już sobie spokojnie herbatki nie wypijesz. Raczkuję na całego, siadam sam, wstaję na nóżki...ogólnie jestem szybki jak błyskawica :)
-A do tego gaduła ze mnie niezła "mama" to ostatnio ulubione słówko :) A do tego prychanie, gaworzenie, la la, ba ba, da da i tak od rana do wieczora a i w nocy potrafie sobie przypomnieć że trzeba troszkę pogadać ;)
- Noce...och nadal daję ci mamo popalić. Nie ma że się wyśpisz. Cycek musi być obowiązkowo co 3 godziny ;) Za to rano daję ci pospać, ja broję na macie a ty słodko dosypiasz pobudki nocne :)
- Za to w ciągu dnia chętnie zajadam się obiadkami, owocami- najbardziej lubię świeże malinki z krzaczka oraz jeżyny :)
- Śmieszek ze mnie niezły, chichram się do wszystkich...taki pogodny dzieć ze mnie, a co :)
- No i oczywiście moim najlepszym kumplem nadal jest Tymuś, gdy tylko widzę idziemy po niego do przedszkola walczę ze snem niczym wojownik, czasem tę walkę przegrywam ale gdy tylko w domu się przebudzam i widzę mojego starszego brata od razu mam uśmiech od ucha do ucha :)

6 miesięcy!
Tak!
Franio skończył DZIŚ pół roczku!
No dobra...a teraz przyznać się kto mi skradł ten czas. Bo czuje się jakbym to wczoraj dopiero co jechała na porodówkę po poniemieckiej kostce brukowej próbując powstrzymać krzyk przy każdym następnym skurczu.
Jakbym to wczoraj śmiała się z moim G na trakcie porodowym że moja noga jest jak galerata ( efekt uboczny zzo)
Jakbym to wczoraj prała i prasowała ubranka na wyjście ze szppitala- dziś piorę i prasuje ale te w rozmiarze 74 i wzwyż.
Za szybko...przecież dopiero co wydał swój pierwszy krzyk. Dopiero co otworzył po raz pierwszy swoje piękne oczęta. Dopiero co go tuliłam tak drobnego i bezbronnego.
A dziś?
A dziś Franio to niezły urwis jest ;)
6 miesięczny Franio jaki jestem:
- Ano rezolutny przede wszystkim jestem ;) Gdy tylko mama kładzie mnie obok siebie na łozku ja JUŻ wiem że dostane cycusia i już nawet nie czekam aż mi go da, sam walcze z jej bluzką bo oto nadchodzi moment MOJEGO mleczka! A gdy tylko widzę że mama idzie ze słoiczkiem i łyżeczką to JUŻ wiem że czeka mnie obiadek , więc z ogromną radością otwieram buźkę kosztując nowych przysmaków. A gdy tylko widzę że tata wnosi wanienkę z wodą do pokoju to JUŻ wiem że to pora kąpieli i będzie zabawa w chlapanie :)
- I sprawny jestem. Pełzam na całego :) Przygotowuję się do raczkowania bujając sie już na kolankach- cała rodzinka ma ze mnie niezły ubaw ale i też wszyscy mnie mocno w tym wspierają :)
-Smakosz ze mnie :) Mleczko oczywiście nadal nr 1 w mojej diecie, ale nie pogardzę pysznym obiadkiem ani pysznym owocem, smakowałem już nawet arbuza i malin- takich wiecie...świeżutkich, nie przetartych :)
- Na szczęście dla mojej mamusi jestem takim samym śpiochem jak ona ;) Gdy wybija godzina 9.30 i dzwoni nam budzik oboje otwieramy z zaskoczeniem oczy że jak to już TAK późno? ;)
- Ubrań cała szafa...ale na sprzedaż ;) rozmiar 68 odchodzi do historii a ja już noszę ubranka w rozmiarze 74 :)
- Ostatnio mocno skupiam się na aktywności fizycznej także ciężko mnie coś rozśmieszyć, ale gilgotanie pod żeberkami i paszkami...ZAWSZE działa :)






A z dobrych wieści jeszcze...równe pół roku od porodu, a ja ważę już tyle co przed ciążą, wszystkie ubrania są mi dobre- ba niektóre juz za szerokie ;)

No i dałam ciała...nie uczciłam 4 miesięcy Franka odpowiednim wpisem. Zdjęcia oczywiście powstały- na szybko, ale są.
Za to dziś juz zadrabiam :)

5 miesięcy życia Franusia:
-Jestem niezwykle żywym i komunikatywnym małym chłopcem :) Rozpoznaję już mame, tatę i oczywiście Tymka!
-Tymek! Tymek! to właśnie za nim się rozglądam od samego rana, piszczę radośnie gdy tylko otwieram oczka bo wiem że brat zaraz przyjdzie dać mi buziaka i oglądać ze mną bajki w łóżku obok mamy :)
-Jestem małym siłaczem. Obroty na brzuch już dawno opanowałem, teraz za to ćwiczę tzw "fokę" i przygotowuję się do pełzania :)
- Po zabawki sięgam pewnie już sam, a gdy jakaś leży za daleko i nie udaje mi się samemu po nią sięgnąć to odpalam alarm w postaci krzyku- zawsze ktoś zareaguje ;)
-Nadal podstawowym i ulubionym mym posiłkiem jest mamine mleczko, jednak od miesiąca wcinam z chęcią warzywka które mi bardzo ale to bardzo smakują.
-Lubię również pić samodzielnie z mojego kubka niekapka wodę, soczek a gdy nie mam mamy bo musi pracować daję sobie również radę z mlekiem :)
-Stopy- jejku jakie stopy są fajne. Można je łapać, wsadzać do dzioba, no fantastyczne są ;)
-Siedzenie też jest fajne, ale mam coś krzyczy że nie wolno mi bo niby za mały jestem, phi ja mam już 5 MIESIĘCY!!
-Nadal jeżdżę w gondoli- nie wiem jak to robię ale jeszcze się mieszczę, ledwo ledwo ale daję radę :)
- Piszczała ze mnie niezła, piszczę od rana do nocy ;)
-Zasypianie...hm nadal lubię zasypiać przy szumie, mama zrezygnowana kupiła mi wreszcie Whisbear- szumimisia po polsku. Chyba to jest jej najlepszy zakup do tej pory.

Chusta- kawałek "szmaty" powiedzą niektórzy, dla mnie....dla NAS chusta, to wybawienie.
Wybawienie podczas skoków rozwojowych gdy ani mata, ani leżaczek ani wózek ani nawet ręce nie pomagają.
Bliskość nie do opisania. Czuć swoje dziecko znów tak blisko gdy wtedy gdy było jeszcze z nami jednością.
Ratunek, gdy obiad trzeba zrobić, podkurzać przed przyjściem gości, czy pójść po Tymka do przedszkola, a mały ma akurat porę drzemki.
KochamY chustę naszą wspaniałą. Odkładam do wiecznej skarbonki na kolejną.
A póki co nawet tańczymy z Franiem w chuście!
Ha, wiedzieliście o tym że tak można? A no można :)

Tymulek też był chustowany, krótko bo krótko ale już wtedy pokochałam moc chust :)

Efekty jeszcze nie są z zakresu "wow", ale źle nie jest, chociaż mogłoby być lepiej ;)
W ciąży przytyłam tylko albo i aż 16 kg, póki co zostały mi 4 zaległe które coś spaść nie chcą i tak od miesiąca z nimi żyję...jednak ćwiczę. Od dwóch miesięcy, dwa razy tygodniowo, godzinę. Przyjeżdża do mnie trenerka personalna, która trening układa pod moje możliwości- które z tygodnia na tydzień są coraz lepsze i więcej ćwiczeń mogę wykonywać. Do tego staram się raz w tygodniu wyrwać na Zumbę, póki co udało mi się to aż RAZ ;) ale mam nadzieje że z biegiem czasu stanie się to rutyną że poniedziałkowe po południe spędzam na sali treningowej.
Dieta...no z nią jest gorzej. Bo o ile zrezygnowałam z pieczywa, ziemniaków, ryżu, masła, cukru a makarony zamieniłam na te pełnoziarniste, o tyle nie potrafię pożegnać się z czekoladą i wyrobami czekoladopodobnymi. Ale pełna nadziei jestem że i z tym się w niedługim czasie uporam :)
Ogólnie muszę przyznać, że jak na osobę z tendencją do tycia, zespołem policystycznych jajników i niedoczynnością tarczycy odchudzanie i powrót do figury sprzed ciąży nie idzie mi aż tak źle :)
Takie moje małe porównanie które mnie mocno motywuje do dalszej pracy nad sobą:

Czas...zdecydowanie jest go za mało.
Na wszystko.
Na zabawy z chłopakami, na czytanie bajek, na gonienie po podwórku, na fotografowanie, na pisanie...na wszystko w ostatnim miesiącu brakuje mi czasu...
Ale nie może go zabraknąć na comiesięczne sfotografowanie Franka i podsumowanie jego umiejętności :)

3 miesiące Franusia:
-Jestem niezwykle rezolutnym i silnym małym chłopcem :) Wykombinowałam już 2 tygodnie temu jak z pleców obrócić się na brzuszek i teraz codziennie ćwiczę tę nową umiejętność.
-Główkę trzymam już pięknie gdy mama albo tata trzymają mnie w pionie.
-Nadal uwielbiam swoją matę, a szczególnie gdy rodzice zawieszą nade mną żyrafkę Stefcia- którą oddzieczyłem po Tymku i mogę złapac za jej nogi i wpakować je sobie do buzi ;)
- Polubiłem na nowo lezenie w swoim łożeczku, zapewne ma to związek z tym, że moja karuzela na nowo się kręci i mogę oglądać zwierzaki z tropikalnego lasu :)
- Łapię już sam zabawki i oczywiście ładuję je sobie do dziuba, tak jak zresztą moje rączki, które niedawno odkryłem mogę składać i rozkładać :)
-Śpię już coraz lepiej, w nocy nadal budzę się na mamusine mleczko, ok 1.00, 5.00 i nad ranem, bo wtedy to najbardziej lubię leżeć obok mamy i razem z nią dosypiać do rana :)
-Odkryłem również siłę mojego głosu. Och jakie arie i ody wyśpiewuje od paru dni :) Aż uszy więdną ;)
- I nadal jestem absolutnie zachwycony moim starszym bratem, gdy jest tylko obok mnie zaraz na mojej twarzy pojawia się uśmiech od ucha do ucha :)
A to ja, gdy mam 3 miesiące :)

Na 4 urodziny Tymek dostał między innymi aparat :) Gadał o nim nieustannie od paru miesięcy, także był on dosłownie spełnieniem marzeń :)
Obserwując niektóre ze zdjęć które wykonał, uderza mnie sposób w jaki to on widzi otaczający go świat...